Harmony school

Vandaag, woensdag, ben ik (Edith) voor het eerst op de school van Youth With a Mission geweest. We (Helen P1, Silivia P3 and me) werden om kwart over 7 opgehaald. Terwijl we stonden te wachten aan de weg genoten we van het uizicht; een prachtige regenboog. Het heeft de hele nacht geregend maar nu komt dan toch de zon op. Mooi! Als de bus arriveert is er direct algehele commotie: een Mzungu in de bus! Dat is ook niet iedere morgen aan de orde! Na het schudden van vele handjes kan ik plaatsnemen tussen allemaal kindertjes in uniform, rood en blauw. Prachtig om te zien! Eerst worden er een x aantal kinderen afgeleverd bij de pre-school (kleuterschool). Vanaf je 7^e wordt je verwacht op de primary school, deze overgang wordt groots gevierd na het winterseizoen. 
Op school aangekomen heb ik een tijdje met de headteacher Joseph gepraat. Jaja, het Engels gaat al ietsje ietsje heel klein beetje beter;). Nadat hij een tijdje geoefend heeft op mijn naam gaan we over tot de orde van de dag. Af en toe komt er een leerling binnen die het schoolgeld contact komt betalen. Het onderwijs in Uganda is gratis, maar materiaal/ uniform/ voeding op school brengt het nodige aan kosten met zich mee. Na het gesprekje met teacher Joseph is het tijd om de kinderen te zien. Ze staan netjes opgesteld in rijen, elke groep een eigen rij. Er worden enkele liederen gezongen en het onderwijzend personeel wordt begroet. Er wordt zelfs een kind naar voren gehaald die niet ‘smart’ (deftig/ netjes) genoeg gekleed is. Dit wordt ten tonele van de hele school besproken, je hebt je ’s morgens netjes aan te kleden!
Het is tijd voor BibleTime. Prachtig om te zien! De hele school verzamelt zich (zo’n 200 leerlingen) en met elkaar wordt hardop het ‘Onze Vader’ gebeden. Daarna zingen enkele P7 leerlingen een lied, waarna er diverse liederen gezongen worden. Staande, met handgeklap en de beat via een djembé. Ze zingen goed hard mee, niet altijd even op de wijs…maar het ritme zit er hier bij ieder kind wel in!
Na het zingen behandeld een van de onderwijzers een Bijbelgedeelte, waarbij hij heel praktische voorbeelden inzet om de tekst te verduidelijken. Het ging over nederigheid, het zijn van de minste en het hebben van een ‘Master Jesus’ boven ons. Na deze tekstbespreking krijgen alle kinderen de opdracht om te bidden om kracht om deze tekst in hun eigen leven realiteit te laten worden. Kinderen hier bidden dan ook direct, hardop en met de handen voor de ogen. Na het zingen van nog een lied gaan de kinderen naar hun eigen klas en ben ik methodeboeken gaan bekijken. Er stonden minder boeken in de kast dan ik alleen al tot mijn beschikking heb voor mijn groep 5! Voor ieder leerjaar was er een methode Engels, spelling, rekenen en aardrijkskunde. Daarnaast zag ik wat Biblebooks, Ateso taalboekjes, jaarcriteria en oude examenopgaven liggen. Er liggen geen boeken in de lokalen en de leerlingen hebben allemaal hun eigen schrift en potlood/pen. Ik ben nog een half uurtje in P1, de klas van Helen, wezen kijken. Elk kind moest de datum, dag, plaats, tijd en naam opschrijven en 3 nieuwe woorden (bus, train, car). Dat lijkt makkelijk maar als je geen potlood hebt, dan moet je samen doen. En als je punt breekt…dan heb je een probleem met 26 kinderen en 1 puntenslijper;). Nah, het lukte de meeste kinderen om de opdracht op papier te krijgen. Om een uur of tien was het braektime. Echt leuk om mee te maken; in de lerarenkamer stonden grote kannen met posho (soort warme maispap) klaar en iedereen zat gezellig aan de pap. Jaha, collega’s op de Zaaier, dat is nog eens wat anders dan onze koppen koffie die we zeer regelmatig later vergezellen door een lekkere koek of een stuk taart;). Dus…zal ik dan maar een nieuwe, zeer gezonde gewoonte inzetten in de decembermaand? Lijkt me een uitgerekend goede maand ervoor! Met al die pepernoten en chocola enzo…;).
Nah, in de pauze ontmoette ik teacher Rachel. Zij is Amerikaans en werkt, samen met haar man, vrijwillig in Uganda. Hij werkt enkele dagen per week met straatkinderen (er zijn zo’n 50 straatjongens in Soroti) en zij werkt enkele dagen per week een paar uur op school. Zij hebben ook al een jongetje geadopteerd vanuit Amecet en sinds een jaar hebben zij zelf ook een blanke zoon.
Rachel geeft de kinderen leesonderwijs, samen met haar hoop ik verder te werken aan het opzetten van een bibliotheek binnen de school. Er is een kleine ruimte beschikbaar gesteld en er zijn al enkele boeken aanwezig. Echter, nog veel te weinig! Er zijn geen boeken te vinden in de lokalen, de kinderen lezen thuis al helemaal niet en het lees/schrijfonderwijs is echt onder niveau. Misschien ook omdat de meeste kinderen Ateso of een andere taal spreken, naast het Engels? Het lees/taalonderwijs is in elk geval een groot actiepunt! De aanschaf van boeken is ook niet gelijk makkelijk, alles kost geld en goede boeken zijn niet altijd op voorraad in Uganda. Daarbij zou het heel fijn zijn om zo’n 20 boeken per titel te hebben zodat je het klassikaal lezen/ niveaulezen en andere leesvormen kunt invoeren. Ik ben erg benieuwd naar het leesonderwijs, hoe het wordt vormgegeven en wat de materialen verder zijn. Ik denk dat er niet veel meer is dat ik nu gezien heb, aangezien het magazijn…niet aanwezig is! Dit geldt ook voor: het kopieerapparaat, de computers, de printer, de snijmachine, de ‘gaatjesmaker’ en al die andere handige apparaten die ik NL heel vaak op school gebruik. Je moet het echt met minder doen en het gaat hier ook! Ik moet wel zeggen dat ik me de digiborden van ons niet kon voorstellen in deze klaslokalen…
De teachers stellen ook veel vragen, vinden het erg bijzonder dat je in Holland maar 1 klas hebt de hele week en vinden het ‘knap’ dat je alle vakken geeft. Hier is er meer een systeem wat bij ons op het voortgezet onderwijs werkt. Ook weer niet helemaal, maar het is te vergelijken.

De kinderen van pre-school gaan om 12 uur al naar huis. De kinderen van P1 en P2 zijn om 1 uur uit en de oudere kinderen om half 4/ 4 uur. Ik zou met de bus van 1 uur meegaan, maar had geen idee hoe of wat. De teachers boden me lunch aan, die ik eerst afwees maar later toch maar aanvaard heb. En ja hoor, daar gaat het hele team aan de warme maaltijd. Er wordt door enkele vrouwen gekookt en afgewassen…wat een service. Posho with beans…en ik eet dat tegenwoordig netjes, alleen niet zoveel als de gemiddelde werkende Ugandees. In Amecet vinden ze al dat de Mzungu’s zo weinig van het goede voedsel eten, op school vonden ze het ook maar erg, erg weinig! Na enkele adviezen heb ik toch maar gezegd dat ik echt genoeg heb zo;) en toen kon ik beginnen. Daarna kwam al vrij snel de bus. De teacher van BibleTime kwam nog snel even vragen wat ik van zijn toespraak vond en toen konden we gaan. Nah, het was erg leuk, zo’n eerste morgen op de school en ik kijk er naar uit om volgende week weer te kunnen gaan. Ik ben erg benieuwd of het leesplan/ bibliotheek gaat lukken!